Zadaniem zawodowym inżyniera i technika mechanika jest, przy współpracy z innymi ludźmi opanowywać i przekształcać najbliższe otoczenie dla potrzeb społecznych. Obowiązki zawodowe nie mogą jednak przysłonić inżynierowi i technikowi konieczności rozwoju jego osobowości jako członka rodziny, obywatela, człowieka.
      Realizując swoje zadania, wymagające nieraz wielkiego wysiłku intelektualnego, inżynier i technik mechanik powinien znać i oceniać użyteczność owoców swojej pracy dla jednostek oraz dla społeczeństwa. Powinien znać, kultywować oraz pomnażać szlachetne i cenne tradycje SIMP, a także wnosić te wartości do rozwoju kulturalnego, gospodarczego i społecznego narodu polskiego i kraju - dziś i w przyszłości. Inżynier i technik mechanik winien z przekonania postępować zgodnie z następującymi zasadami etycznymi:

  Służyć swoją pracą Ojczyźnie i odnosić się z należytym szacunkiem do spuścizny historycznej, świadczącej o kulturze narodu.

  Dbać o wysoki poziom zawodowej etyki i osobistej moralności.

  W pracy zawodowej zawsze przyjmować jako podstawę działania dobro człowieka i społeczeństwa oraz naturalnego środowiska.

  Dążyć do uzyskania najbardziej ekonomicznych i najnowocześniejszych rozwiązań technicznych, technologicznych i organizacyjnych, a przez to wyników dobrej pracy.

  Budzić zaufanie załóg pracowniczych rzetelną pracą zawodową i postawą obywatelską. Współdziałać w popularyzowaniu, zwłaszcza wśród młodzieży dobrych tradycji zawodu, jego roli i perspektyw rozwoju.

  W stosunku do przełożonych i podwładnych, przy wszelkiego rodzaju orzeczeniach, oświadczeniach i opiniach, posługiwać się zawsze obiektywizmem i prawdą.

  Podejmować przemyślane, śmiałe i słuszne decyzje w zakresie swoich obowiązków tak, aby przyczynić się do:

zabezpieczenia gospodarności i sprawności zarządzania,

zapewnienia wykorzystania polskiej myśli technicznej,

podniesienia konkurencyjności własnych wyrobów i twórczej pracy,

stosowania racjonalnej gospodarki kadrami technicznymi,

zabezpieczenia moralnej i materialnej motywacji pracy.

  Być życzliwym, uczciwym, sprawiedliwym, wiarygodnym i odpowiedzialnym, co przy wysokich kwalifikacjach zawodowych, zapewnia wysoki autorytet osobisty. Respektować opinię społeczną i krytykę, ażeby móc rzetelnie i odpowiedzialnie wykonywać swoje obowiązki zawodowe, stale doskonalić swoją fachowość, ceniąc swój zawód i efekty wykonywanej pracy.

  Podejmować działania zgodne ze swoimi przekonaniami zawodowymi i występować przeciw temu, co może przynieść szkody społeczne.

  Czerpać korzyści tylko prawnie uznane i należne, jako wynagrodzenie za rzeczywiście wykonaną pracę i swoją twórczość. Bez zazdrości cenić zasługi innych osób, sobie przypisywać tylko własne osiągnięcia.

  Szanować swoich kolegów i nigdy nie obniżać wartości ich pracy, uznawać ich uprawnienia zawodowe i dbać o utrzymanie ich godności osobistej.

  Współpraca, solidarność, koleżeństwo - to podstawy, które powinny cechować stosunek inżyniera i technika mechanika do wszystkich współpracowników. Winna go przy tym cechować lojalność wobec przełożonych i sprawiedliwość wobec podwładnych.

Powyższe zasady etyki zawodowej winny być aprobowane i uznawane przez wszystkich inżynierów i techników mechaników oraz przez wszystkie organa SIMP (zarządy oddziałów, komitety i komisje, sekcje n-t, sądy koleżeńskie, itp.).
      Każdy członek SIMP postępujący zgodnie z "Zasadami etyki zawodowej..." musi mieć zapewnioną wszechstronną, pełną i skuteczną ochronę, pomoc i opiekę w przypadku, gdy z powodu stosowania tych zasad znajdzie się w trudnościach osobistych lub społecznych, w konflikcie ze środowiskiem pracy albo z władzami administracyjnymi i państwowymi. Taką opiekę, ochronę i pomoc musi zapewnić SIMP przy wszechstronnej współpracy z Federacją NOT. Nie wyklucza się objęcia taką ochroną i pomocą inżynierów i techników mechaników, nie będących członkami SIMP, jeżeli oficjalnie zwrócą się o taką ochronę do odpowiedniego Zarządu SIMP.
      Wszelkie nieprawidłowości i naruszenia "Zasad etyki zawodowej..." należy rozwiązywać w najbliższym otoczeniu koleżeńskim, a gdy to nie jest możliwe załatwiać przez prawomocne orzeczenie Sądu Koleżeńskiego SIMP. Sprawy takie winny być rozpatrywane zgodnie z regulaminem Sądów Koleżeńskich SIMP i podporządkowane dobru członków i środowiska.